สวัสดีครับ กลับมาแล้วครับ สำหรับใครที่อาจจะนั่งรอ ผมกลับมาคุยเรื่อง เจ้าโปรแกรม Excelกันต่อ หลังจากโดนเทศกาล Hello Ahmedabad แทรกตัวไปหลายตอน และผ่านการดองมานาน ไม่ให้เสียเวลาเริ่มกันเลยดีกว่า

ใครงงว่ากำลังจะพูดเรื่องอะไรกัน ก็ย้อนกลับไปทบทวนความจำได้ที่ กระโดดได้ดังใจ ไม่ต้องพึ่งหนู (เมาส์) – ภาคหนึ่ง นะครับ

จากคราวที่แล้วที่ผมทิ้งไว้ว่า ให้ไปลองเล่น ชีทที่สองของ ไฟล์ jumping.xls ได้ไปเล่นกันหรือยังครับ? ถ้าลองแล้วสังเกตอะไรกันได้บ้างหรือเปล่าเอ่ย?

จำไม่ได้แล้วหละสิ งั้นมาทำตามผมดีกว่านะ…

ตอนนี้ไฟล์ เริ่มจากจุด “B2” นะครับ เอาหละ ผมอยากให้ลองเลือก บริเวณให้ครอบคลุม ไปถึง cell ที่เขียนว่า “คอลัมน์ขวาล่าง” ครับ
นั่นแน่ๆ ยังเอื้อมมือไปจับเมาส์กันอยู่หรือปล่าว ใช่แล้ว ปุ่ม Ctrl กับ ลูกศรก็พอนะครับ
ต้องกดลง กี่ครั้งครับ สองครั้งใช้มั๊ยครับ เอาใหม่ๆ

คราวนี้ลองย้ายไปจุดเริ่มต้นไปที่ “AD2” ครับ ต่อไปลองเลือกพื้นที่ ให้คลุมไปถึง cell ที่เขียนว่า “บรรทัดสุดท้าย” ครับ
แปลกมั๊ยครับว่าทำไมกดลูกศรลงแค่ทีเดียว ก้อได้บริเวณพื้นที่เท่า ครั้งแรกเลย

ทำไมหละ???

เฉลย คือ เนื่องจากทางด้านซ้ายมือสุดนั้นมันมี “จุดสกัด” อยุ่ครับ คือ cell ที่ชื่อว่า “บรรทัดกลาง”
ฉะนั้นแล้วเพื่อเป็นการเพิ่มประสิทธิภาพในการ กระโดดของเรา เราอาจจะต้องจิตนาการภาพของตัวข้อมูลของเราด้วยนะครับว่า หน้าตาเป็นแบบไหน
หวังว่า หลายๆคนจะเริ่มใช้ excel ได้เร็วขึ้นไม่มากก้อน้อยนะครับ

สวัสดี