เรื่องมันเริ่มจากเมื่อวานนี้ วันลอยกระทง นึกครึ้มออกครึ้มใจ ร่ายกลอนเปล่าตามสไตล์ มีหลายๆคนชอบ แล้วยุบอกให้เขียนทุกวัน แล้วบล็อกนี้ไม่ค่อยได้อัพอะไรนานแล้วด้วย งั้นจัดให้ตามคำขอ กลายเป็น หมวดหมู่ใหม่ “365 วันฉันเขียนให้เธอ” หวานมั๊ยเล่า

เอาของเมื่อวานมาประเดิมแล้วกัน

วันเพ็ญเดือนสิบสอง
ยืนจ้องมองจันทร์บนฟ้า
ส่องแสงนวลชวนยิ้มกลางนภา
อยากบอกใครอีกฝั่งฟ้าว่าให้หลับฝันดี