จั่วหัวซะยังกะ หนังสือจาก ค่าย ใยไหม

จริงๆแล้ว ตัดมาจากบทบ่นๆ  ของใครบางคน ว่า

“เรื่องาน ก็ผ่านไป  เมื่อวาน เรื่องหัวใจที่เหงาหงอย”

เห็นว่าแอบมีคล้องจองนิดหน่อย  เลยด้นต่ออีกนิด ได้เป็น

 เรื่องาน ก็ผ่านไป เมื่อวาน เรื่องหัวใจที่เหงาหงอย

เมื่อไหร่ จะถึงวัน ที่รอคอย ไม่เหงาหงอยเรื่องหัวใจ

ไม่เห็นจะต้องสน เฝ้ารอทนใครที่ไหน

ตรงนี้ มีเพื่อนอีกมากมาย ให้พักใจกลับฟื้นคืน

ตามนี้แลฯ